» Pleegouders aan het woord
Ik was altijd al een soort van wereldverbeteraar...
Ik was altijd al een soort van wereldverbeteraar. Was al vroeg bezorgd over klimaatverandering, probeerde om te zien naar anderen. Heeft vast te maken met mijn protestantse achtergrond. Verbeter de wereld, maar begin toch echt met jezelf. Rentmeesters zijn we!
We werden gezegend met drie geweldige kinderen. Maar ik vond het eigenlijk wel wat egoïstisch om alleen voor kinderen van onszelf te zorgen, ik voelde dat ook als een opdracht ingegeven vanuit het geloof. Adoptie, dat leek me altijd wel wat. Maar toen wij ons daarin verdiepten kwamen er toch veel verhalen op ons af. Lees verder...
Naar een tehuis? Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen
Daar stonden ze dan plotseling in de woonkamer van kersverse pleegouders Dineke en Anton. In hun pyjama, met ieder een koffertje kleren: Jessica van 7 jaar en haar oudste broer Michael van 12. Hun broertje Patrick (10) was ergens anders ondergebracht. Het was allemaal nogal heftig gegaan. Met behulp van de politie waren ze thuis uit bed gehaald en weggebracht. Nu al weer tien jaar geleden. Lees verder...
Van (uit)delen worden we blij!
Van (uit)delen worden we blij! Dat is met de overtollige courgettes uit de moestuin zo, maar ook met aandacht en liefde. We hebben het thuis fijn met elkaar (ook al knettert het hier soms van de ruzie) en ook dit thuis willen we graag delen.
We hebben zelf drie kinderen en in ons hart ruimte voor een vierde kind, maar niet zo'n behoefte om nog zelf een kind op de wereld te zetten. Er zijn genoeg kinderen die geen fijn thuis hebben. Elke dag dat onze pleegdochter Marije bij ons is (8 maanden toen ze bij ons kwam), genieten we van haar en kan ze zich in alle vrijheid en veiligheid ontwikkelen. Net als de plantjes in onze moestuin. Lees verder...